| Gelenek ve miras |  |
 |
Hanya ve vilayetteki diğer büyük şehir merkezleri kaçınılmaz
olarak çağdaş, teknokratik ve kozmopolitik bir yaşam şeklinin öncüsü olmalarına
rağmen, Girit halkının geleneklerinin kültürel görünümlerinden oluşan öğeleri
hala korumaktadır. Bayram ve festivaller, günlük etkinlikler ve yaratıcılığın
geleneksel yönü içinde zengin sanatsal üretimler modern Giritlileri geçmişleri
ve miraslarıyla birbirine bağlamaktadır. Girit’te yaşayanların büyük çoğunluğu,
özellikle adanın iç kısımlarında köylerde ve kasabalarda yaşayanlar, adet ve
gelenekleri sürdürmektedirler. Hanya ve özellikle yarı dağlık ve dağlık köylerde
bugün bile hala yaşlı erkeklerin geleneksel kostümler giydiğini (stivania [özel
bot], kilotes [özel pantalon] siyah gömlek ve püsküllü başörtüsü) giydikleri
görülebilir. Diğer yandan, daha yaşlı jenerasyonların siyah kıyafetler
giymelerine ve başörtüsü takmalarına rağmen giritli kadınlar artık geleneksel
kıyafetler giymiyorlar. Burada akrabalar arası sıkı bağlar, geleneksel olarak,
müzik ve şarkılar Yunanistan’ın herhangi başka bir bölgesinden daha fazla ve
halen korunmaktadır. Keman, lir ve lauto karakteristik müzik aletleri olarak
korunmakta, aralarında en bilineni yerel “Hanya Sirtosu” olan Girit dansları her
fırsatta hala oynanmaktadır, “mandinades” ve “riztika” şarkıları da her kutlama
da hep söylenir.
Girit’in diğer bölgelerinde kaybolmuş meslekler Hanya’da zamana
karşı hala ayakta kalabilmiştir. Örneğin, bir ziyaretçi, bir çiftçinin toprağı
hala geçmiş yüzyıllarda kullanılan yöntemlerle işlediğini, ya da bir damızlık
hayvan yetiştiricisinin peynir ürünlerini basit fakat etkili aletlerle
yaptığını, Hanya limanında bir nakliye arabası sürücüsünü, ayakkabı tamircisini,
kalaycıyı, Gavalohori ve Lusakies gibi folklor müzelerini, ayrıca sona ermiş bir
dönemin tarım ve şehir yaşamıyla ilgili saklanmış ve bir yerde toplanmış yerel
koleksiyonları görebilmektedir.
Günlük yaşam temelinde, kültürel topluluklar ve çeşitli
belediyeler ve köylerden gelen kadınlardan oluşan zirai-turizm ile ilgilenen
kooperatifler ya geleneksel Girit mutfağı ile ilgili ya da dokuma, örgü,
nakışçılık, dokumacılık gibi el sanatlarıyla ilgili gelenekleri
canlandırmaktadırlar. Çömlekçilik ve oymacılık sanatları ile Karaoli Dimitriu ve
Hanya Limanı’nda Sifaka Sokağı’nda bazı istisnai “maheradika”larla
(bıçak dükkanları) da gözde duruma gelmiştir. Suda’daki Endüstri Parkı’nda
“Verekintos” El Sanatları Köyünün kurulması da geleneksel sanatlara katkıda
bulunmuştur. Zanaatkar ve sanatçılardan oluşan kırk beş girişimcisi burada
bulunmaktadır. Hanya’da mirası korumak ve yokolmasını ya da unutulup gitmesini
engelleyerek çağdaş yaşama uyarlamak amacıyla süren bir mücadele vardır.
Önlerindeki bu yolculuk uzun ve çetindir ancak Giritlilerin gücü ve azimleri her
engelin üstesinden gelebilecek gibi görünmektedir.
|
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder